Vertrouwen

Vertrouw je iemand snel? Of wantrouw je eerst tot iemand blijkt betrouwbaar te zijn? Heb je ondervonden dat vertrouwen iets is dat je slechts mag geven als die persoon heeft bewezen die te verdienen? Of vertrouw je iedereen tot die aantoont niet betrouwbaar te zijn? Mogelijk ligt het voor jou tussenin en gok je op vertrouwen, om dat later bij te sturen? Maar misschien blijf je vertrouwen, ook al hebben ze je vertrouwen beschaamd? Vind je dat zinvol?

Vertrouw je jezelf, heb je zelfvertrouwen: in wat je aankan, dat je ondernemeningen goed afwerkt, dat je eerlijk bent, dat je jezelf in de hand houdt, je doel bereikt, enzovoorts? Zelfvertrouwen heeft veel te maken met opvoeding. Ben je als kind positief gewaardeerd, geprijst, beloond, gestimuleerd? Of heb je een negatief zelfbeeld: bijvoorbeeld een kluns die altijd brokken maakt? Houd je dan niet zelf dat beeld in stand? Eigenlijk is dat ook een vorm van vertrouwen: je vertrouwt erop dat je alles verkeerd doet lopen, dat is een geweldige vaardigheid! Eerlijk zelf-wantrouwen zou moeten zijn: ik weet niet wat ik ervan terecht breng, ik zie wel wat het wordt. Als je dan ziet: dit is iets wat ik aankan, zet dat zich om in vertrouwen voor gelijkaardige zaken. Of ben je iemand die altijd wantrouwig is tegenover jezelf? Misschien tegenover jezelf en alle anderen? Wat ligt er aan de basis? Wat brengt het je op? Evolueer je op dat gebied?

Vertrouw je in het leven? Als het resultaat niet zozeer van je capaciteiten afhangt, maar van onbekende factoren, geloof je er dan in dat het goed zal aflopen? Of betekent onzekerheid voor jou altijd argwaan, ongeloof, angst? Geloof je in je geluk en kijk je met vertrouwen naar de toekomst? Sommige mensen hebben de ene tegenslag na de andere en zoeken daar iets in, "fatum". Maar als je alle pech over de wereldbevolking willekeurig zou kunnen verdelen, is het heel normaal dat die niet gelijk is verdeeld. Zo is het toeval: ik gooi een bak erwten uit over een tegelvloer; de kans dat er op elke tegel evenveel erwten liggen is bijzonder klein. Zo is het volslagen normaal dat de ene meer pech heeft dan de andere, of dat er in je leven periodes zijn van de ene pech na de andere, en periodes dat je geluk hebt. Besef je dat elke ketting van tegenslagen eindigt? Behoud je je vertrouwen daarin? Hoe is jouw visie op vertrouwen?

© Copyright Johan Framhout 2009