Relativeren

Kan je relativeren? Kan je dramatische gebeurtenissen beter aan omdat je ze kan relativeren? Kan je jezelf relativeren? Je waarden, idealen, opvattingen of visie, doelen? Je problemen, angsten, talenten, verworvenheden?

Of relativeer je alles dood? Ben je geneigd om iedereen en al hun handelingen te accepteren, omdat je tot in het oneindige relativeert? Heb je een tekort of een teveel aan begrip? En ten opzichte van jezelf: relativeer je je prestaties zodanig dat je er geen voldaanheid meer aan overhoudt? Of je problemen zodanig dat er je er niets meer aan doet?

Misschien kan je niet goed relativeren en vind je jezelf en al wat je doet of overkomt uiterst belangrijk. Heb je geleerd dat je niet alles kan bewerkstelligen zoals jij het ziet? Dat je immers in een onophoudelijke interactie staat met anderen? Doe je soms water bij de wijn? Of is er zoveel water dat je geen wijn meer proeft?

Kan je de belangrijkheid van zaken goed inschatten? Kan je soms of op elk moment afstand nemen van jezelf en je met andere ogen bekijken? Probeer je soms om iets te bekijken met de ogen van een ander? Of heb je geen eigen eigen ogen, geen eigen visie? Misschien bekijk je sowieso alles vanuit de meest diverse hoeken?

© Copyright Johan Framhout 2009